Psalm 132 toegevoegd
De Nieuwe Psalmberijming heeft Psalm 132 afgerond en toegevoegd op de website
In dit lied wordt duidelijk gemaakt dat er een voortdurende belofte geldt voor de nakomelingen van David: zij zullen in Sion het koningschap erven. Daarbij geldt de gedrevenheid van David om een ‘rustplaats’ voor de HEER te vinden als een teken van toewijding. Toch is dit handelen alleen niet voldoende om Gods belofte blijvend in vervulling te zien gaan. De eigen verantwoordelijkheid van de nieuwe koning is nog altijd bepalend. Hij zal de zegen van de belofte alleen ervaren als hij zelf in het voetspoor van zijn (voor-)vader David treedt en trouw is aan het verbond met de HEER. Zo blijkt er een grote wederzijdse afhankelijkheid te zijn in de relatie met God.
Het volk als geheel wordt bij deze boodschap bepaald, want al zingende klinkt de eerste persoon meervoud: ‘wij’ (vs.6-7). De wederkerigheid in de relatie geldt niet alleen de gezalfde koning, maar ook geheel Israël. Zo wordt het volk aangespoord te leven volgens het verbond van God.
Na de ballingschap zal het lied de messiaanse hoop hebben gevoed, maar ook het vertrouwen dat Sion opnieuw met heerlijkheid vervuld zal worden.
Voor ons betekent dit lied dat God herinnerd mag worden aan zijn daden en toezeggingen in het verleden, ter ondersteuning van onze pleidooien in het gebed, en dat ook menselijke daden van toewijding Hem voorgehouden mogen worden. Er is uitzicht vanwege Gods beloften, ook al is dat niet altijd zichtbaar in onze omstandigheden: Gods Koninkrijk in Jezus Christus zal baan breken! (bron: Studiebijbel).
Lees hier de berijming van Psalm 132
