1. Gij 's HEEREN knechten, looft den HEER';
Looft Zijnen Naam, verbreidt Zijn eer;
De Naam des HEEREN zij geprezen!
Zijn roem zij door 't heelal verbreid,
Van nu tot in all' eeuwigheid;
Men loov' 't aanbidd'lijk Opperwezen.

2. Van waar de zon in 't oosten straalt,
Tot waar z' in 't westen nederdaalt,
Zij 's HEEREN Name lof gegeven.
De HEER' is boven 't heidendom;
Zijn heerlijkheid, bekend alom,
Is boven zon en maan verheven.

3. Wie is gelijk aan onzen HEER',
Aan God, die, tot Zijn eeuwig' eer,
Zijn troon gevest heeft in den hemel?
Die, daar Hij 't wereldrond gebiedt,
Van Zijnen hogen zetel ziet
Op 't laag en nietig aards gewemel?

4. Wie is aan onzen God gelijk,
Die armen opricht uit het slijk;
Nooddruftigen, van elk verstoten,
Goedgunstig opheft uit het stof,
En hen, verrijkt met eer en lof,
Naast prinsen plaatst en wereldgroten?

5. Wie roemt niet 's HEEREN wond're trouw,
Die mildelijk d' onvruchtb're vrouw,
Op hare bee, een blijde moeder
Van liev' en frisse telgen maakt,
En dus voor aller welzijn waakt?
Men loov' den groten Albehoeder!

1. Gij, kind'ren die den Heer dient vrij,
Looft ende prijst Zijnen Naam blij;
Laat de hoogheid Gods zijn geprezen.
Laat zeer heerlijk nu zijn verklaard
Des Heeren Naam zeer wijd vermaard,
En eeuwiglijk voort verhoogd wezen.

2. Van der zonnenopgang zeer klaar
Tot den ondergang moet eenpaar
Geloofd wezen Uwe Naam, Heere!
Die over alle volken wreed
Heerset, en zo wijd en zo breed
Als de hemel is, strekt Zijn ere.

3. Wie is onzen Heere gelijk,
Die in Zijn hemels koninkrijk
Zo verheven is met eerwaarde?
En van daar Zijn ogen afslaat,
Ziende hoe 't alleszins toegaat
In den hemel en ook op d' aarde?

4. Hij heft zeer fijn op uit den stof
Den kleinen, tot Zijn eer en lof.
Uit den drek verhoogt Hij den armen;
Dat Hij hem bij de vorsten groot,
Ja bij de vorsten Zijns volks bloot,
Verheffe naar Zijn groot ontfarmen.

5. 't Huis des wijfs, 't welk was onvruchtbaar,
Geeft Hij vol kinderen eerbaar
Die in 't huis spelen en op straten;
Zodat d' onvruchtbare veracht,
Kind'ren gewint met grote macht;
Dies zij verblijd wordt bovenmaten.

1. Prijst, halleluja, prijst den Heer,
gij 's Heren knechten, immermeer
moet 's Heren naam gezegend wezen.
Van waar de zon in 't Oosten straalt,
tot waar z' in 't Westen nederdaalt,
zij 's Heren grote naam geprezen.

2. Ver boven aller volken trots
blinkt hemelhoog de glorie Gods.
Wie is als Hij, de Heer der heren?
Hij onze God, die troont zo hoog,
slaat op het diepste diep zijn oog.
Hemel en aarde moet Hem eren.

3. Wie onderligt in stof en slijk,
maakt God aan edelen gelijk.
Hij geeft een vrouw haar diepst verlangen.
Hij zegent die onvruchtbaar scheen,
met bloei van kind'ren om haar heen.
Prijst Hem, den Heer, met lofgezangen.

1. Prijst, halleluja, prijst den Heer,
gij 's Heren knechten, immermeer
moet 's Heren naam gezegend wezen.
Van waar de zon in 't Oosten straalt,
tot waar z' in 't Westen nederdaalt,
zij 's Heren grote naam geprezen.

2. Ver boven aller volken trots
blinkt hemelhoog de glorie Gods.
Wie is als Hij, de Heer der heren?
Hij onze God, die troont zo hoog,
slaat op het diepste diep zijn oog.
Hemel en aarde moet Hem eren.

3. Wie onderligt in stof en slijk,
maakt God aan edelen gelijk.
Hij geeft een vrouw haar diepst verlangen.
Hij zegent die onvruchtbaar scheen,
met bloei van kind'ren om haar heen.
Prijst Hem, den Heer, met lofgezangen.