1. Hij zal noch wank'len, noch bezwijken,
Die op den HEER' vertrouwt,
En op Zijn goedheid bouwt;
Hij zal, als Sions berg, nooit wijken,
Wiens grondslag door geen aards vermogen
Ooit wordt bewogen.

2. Gelijk 't gebergt', dat, hoog gerezen,
Om Salem ligt gespreid,
Zo is, in eeuwigheid,
De HEER' rondom hen, die Hem vrezen;
Rondom Zijn volk, 't welk Hij wil hoeden
Voor tegenspoeden.

3. Want hoe de bozen zich doen schromen
Door wrede heerschappij,
Nog zal hun dwing'landij
Niet rusten op het lot der vromen,
Opdat zij nooit, van 't recht geweken,
Zichzelven wreken.

4. Geef, HEER', den goeden Uwen zegen;
Doe wel aan 't vroom gemoed;
Maar hem, die onrecht doet,
En die zich neigt tot kromme wegen,
Zal God verdoen; doch Isrel leven
En vrede geven.

1. Die op den Heere vast betrouwen,
Die zullen niet vergaan,
Maar eeuwig blijven staan,
Ja zo vast in alle benauwen,
Als de bergen van Sion plegen,
Zonder bewegen.

2. Gelijk Jeruzalem rondomme
Met bergen is bevrijd,
Zo zal ook t' allen tijd
God Zijn kind'ren te hulpe kommen
In hare nood, naar Zijn oorkonden,
Tot allen stonden.

3. God zal niet altijd laten 't leven
Der zijnen, in de hand
Van den wreden tyrant;
Opdat hen de vromen niet geven
Tot kwaad, en de hand niet uitsteken
Tot veel gebreken.

4. Help, Heer, de vromen vroeg en spade;
Maar straf de mensen loos,
Die gaan in wegen boos,
Met hen, die lust hebben in 't kwade;
Doch Israël zal hebben vrede,
En voorspoed mede.

1. Wie op den Here God vertrouwen
staan als de Sion vast.
Hoe hoog het onheil wast,
zij wank'len niet die op Hem bouwen.
Zij zullen als de berg des Heren
de tijd trotseren.

2. Hoog is Jeruzalem omgeven
door bergen sterk en steil,-
een stad van vrede en heil.
Zo is de Here heel hun leven
rondom hen die zijn woord bewaarden,
zijn volk op aarde.

3. De scepter van den goddeloze
rust niet voorgoed op 't land
waar Hij hen heeft geplant,
opdat zij niet de hand naar 't boze
uitstrekken en hun hart afkeren
van Hem, den Here.

4. Wie op de dwaalweg zet zijn voeten
en wie in eigenwaan
kwaad doet, zal 't kwaad vergaan.
Maar laat wie goed doet goed ontmoeten,
wie vraagt naar U, Heer, richt zijn schreden!
Schenk Israël vrede!

1. Wie op den Here God vertrouwen
staan als de Sion vast.
Hoe hoog het onheil wast,
zij wanklen niet die op Hem bouwen.
Zij zullen als de berg des Heren
de tijd trotseren.

2. Hoog is Jeruzalem omgeven
door bergen sterk en steil, -
een stad van vreed' en heil.
Zo is de Here heel hun leven
rondom hen die zijn woord bewaarden,
zijn volk op aarde.

3. De scepter van den goddeloze
rust niet voorgoed op 't land
waar Hij hen heeft geplant,
opdat zij niet de hand naar 't boze
uitstrekken en hun hart afkeren
van Hem, den Here.

4. Wie op de dwaalweg zet zijn voeten
en wie in eigenwaan
kwaad doet, zal 't kwaad vergaan.
Maar laat wie goed doet goed ontmoeten,
wie vraagt naar U, Heer, - richt zijn schreden!
Schenk Isrel vrede!