1. Juicht, o volken, juicht,
Handklapt, en betuigt
Onzen God uw vreugd.
Weest te zaam verheugd;
Zingt des Hoogsten eer;
Buigt u voor Hem neer.
Alles ducht Zijn kracht;
Alles vreest Zijn macht;
Zijne majasteit,
Maakt haar heerlijkheid,
Over 't rond der aard',
Wijd en zijd vermaard.

2. Naar Gods wijs bestel,
Op Gods hoog bevel,
Slaan wij, door Zijn hand,
Volken aan den band.
Die, door ons verneerd,
Door ons overheerd,
Strekken tot een blijk,
Hoe Hij, liefderijk,
Aan Zijn woord gedenkt;
D' erfenis ons schenkt,
Jakobs heerlijkheid,
Aan hem toegezeid.

3. God vaart, voor het oog,
Met gejuich omhoog;
't Schel bazuingeluid
Galmt Gods glorie uit.
Heft den lofzang aan,
Zingt Zijn wonderdaan,
Zingt de schoonste stof,
Zingt des Konings lof,
Met een zuiv'ren galm,
Met een blijden psalm.
Hij, de Vorst der aard',
Is die hulde waard.

4. Zingt des Hoogsten eer'
Opdat ieder leer',
Hoe Hij heerst alom
Over 't heidendom.
Hoe Hij van Zijn troon
Geeft Zijn rijksgeboon,
Daar het al voor bukt,
Eed'len, gans verrukt,
Nu hun 't Godd'lijk licht
Straalt in 't aangezicht,
Delen in ons lot,
Eren Abrams God.

5. D' eersten van den staat,
Die den onderzaat,
Naar Gods wijze wet,
Zijn ten schild gezet,
Eren 's Hoogsten macht;
God munt uit in kracht.

1. Alle volk gemein
Sla de handen rein
Met vreugde te zaam
En met zang bekwaam;
Prijs Gods Name goed,
Met hart en gemoed,
Want Hij is de Heer,
Dien wij vrezen zeer;
Een Koning is Hij,
Die alzins toont vrij
Zijn zeer sterke kracht
En Zijn grote macht.

2. De volken gesteld
Onder ons geweld
Zullen wij haast zien,
Die voor ons haar kniên
Buigen met ootmoed,
Vallend' ons te voet.
Hij is 't, die Jakob
Tot Zijn volk neemt op,
En tot Zijn erfdeel
Ons verkiest geheel;
Want Hij als Zijn kind
Ons hart'lijk bemint.

3. Onz' God zeer vermaard
Met vreugd' hoog opvaart,
In een blij geschal
Der bazuinen al,
Die men lief'lijk hoort
Met een zoet akkoord.
Zingt nu openbaar;
Gods onz' Konings klaar
Goedheid wel bekend;
Want tot aan elk end
Strekt hem (zo elk ziet)
Zijn macht en gebied.

4. Zingt gij, die kloek zijt;
Want Hem zijn altijd
De volken voortaan
Gans'lijk onderdaan.
Hij zit, versierd schoon,
Hoog op Zijnen troon.
De prinsen van naam
Zijn Hem gehoorzaam,
En zijn daarom hier,
Dat zij werden schier
't Volk Gods minst en meest,
Dien Abraham vreest.

5. Onze God vol eer
Is een krachtig Heer',
Boven hen gesteld,
Die hebben 't geweld;
En steeds onbezwaard,
't Aardrijk Hij bewaart.

1. Volken weest verheugd,
jubelt, toont uw vreugd,
prijst met handgeklap
's Heren koningschap.
Ja, Hij is de Heer,
volken slaat Hij neer,
zijn geduchte kracht
geeft z' in onze macht.
Met zijn eigen hand
meet Hij Jakob 't land,
die daar woont met trots,
als beminde Gods.

2. God stijgt blinkend schoon
met gejuich ten troon.
Luid bazuingeschal
meldt het overal.
Zingt Gods eer, heft aan,
's Konings eer, heft aan.
Heel de aarde hoort
naar des Heren woord,
is zijn rijksgebied.
Zingt een kroningslied!
Die de volken leidt
troont in heiligheid.

3. Maakt het dan bekend;
Godes regiment
houdt de volken saam,
geeft hun rang en naam.
Eedlen treden aan
om op wacht te staan.
Abrahams geslacht,
het betrekt de wacht.
Hem, die 't aards geweld
paal en perken stelt,
Hem zij lof en eer,
den verheven Heer.

1. Juicht, o volken juicht,
handklapt en betuigt
onze God uw vreugd,
weest in Hem verheugd,
jubelt voor de Heer,
buigt U voor Hem neer.
Ieder vreest zijn kracht,
elk zijn koningsmacht.
's Heren majesteit
en zijn heerlijkheid
zijn op heel de aard
wijd en zijd vermaard.

2. Onder onze macht
heeft de Heer gebracht
volken overal,
naties zonder tal.
Zo gaf God hun land
Jakob tot een pand.
't Is de roem en trots
van de kindren Gods.
Onvervreemdbaar is
deze erfenis,
die zijn liefd' ons schenkt,
daar Hij ons gedenkt.

3. God vaart voor het oog
met gejuich omhoog.
Blij bazuingeluid
roept zijn grootheid uit,
heel het wereldrond
zingt met hart en mond.
Psalmzingt Gode, zingt!
Hoort, zijn lof weerklinkt.
Volken, geeft de Heer,
onze Koning, eer,
looft zijn majesteit,
weest in Hem verblijd.

4. God voert zijn bewind
waar men volken vindt.
Aller eerbetoon
stijgt tot voor zijn troon.
Vorsten komen saam,
vrezen 's Heren naam.
Zie, zij zijn geacht
Abrahams geslacht;
schilden van het land
zijn zij in Gods hand.
God alleen is Heer,
geeft Hem eeuwig eer.