1. Mijn ziel is immers stil tot God;
Van Hem wacht ik een heilrijk lot.
Hij immers zal mijn rotssteen wezen;
Mijn heil, mijn hulp in mijn gebrek;
Mijn toevlucht en mijn hoog vertrek.
Ik zal geen grote wank'ling vrezen.

2. Hoe lang, o wreedaards, zoekt gij dan
Het kwade nog van zulk een man?
Uw kracht is veel te zwak en teder;
Haast sterft gij allen door Gods hand.
Zo stort een ingebogen wand,
Een aangestoten muur terneder.

3. Zij raadslaan slechts, vervoerd door haat,
Om hem uit zijnen hogen staat
Te stoten met bedrog; en zoeken
Met lust hiertoe een logenvond;
Zij zeeg'nen wel met hunnen mond,
Maar 't godd'loos hart doet niets dan vloeken.

4. Doch gij, mijn ziel, het ga zo 't wil,
Stel u gerust, zwijg Gode stil.
Ik wacht op Hem; Zijn hulp zal blijken.
Hij is mijn rots, mijn heil in nood,
Mijn hoog vertrek; Zijn macht is groot;
Ik zal noch wank'len, noch bezwijken.

5. In God is al mijn heil, mijn eer,
Mijn sterke rots, mijn tegenweer;
God is mijn toevlucht in het lijden.
Vertrouw op Hem, o volk, in smart,
Stort voor Hem uit uw ganse hart:
God is een toevlucht t' allen tijde.

6. Gemene lieden immers zijn
Slechts ijdelheid, een damp, een schijn;
De groten anders niet dan logen;
Zij zouden, hoe hun hart zich vleit,
Nog lichter zijn dan d' ijdelheid,
In ene weegschaal opgewogen.

7. Vertrouwt, wat uw begeert' ook zij,
Nooit op geweld of roverij,
En wordt niet ijdel, als 't vermogen
Gedurig aanwast; waakt en let.
Dat gij het hart er nooit op zet,
Zo wordt ge door geen schijn bedrogen.

8. Eenmaal sprak God tot mij een woord,
Tot tweemaal toe heb ik 't gehoord;
Dat 's HEEREN zijn de sterkt' en krachten.
Ook is bij U de goedheid, HEER';
Dies heeft van U elk sterv'ling weer,
Vergelding naar zijn werk te wachten.

1. Hoezeer dat mijn ziel is gekweld,
In God werdt zij gerustgesteld;
Want Hij is mijn toevlucht allene,
Mijn troost, mijn bijstand in den nood,
Mijn kracht, Die mij voor den val groot
Zeer wel bewaart, en anders gene.

2. Hoe lange zult gij allen staan,
Om te schaden en dood te slaan!
Gij wordt nog met schanden versteken;
Als een wand die daar valt, zult gij,
En als een oude muur daarbij,
Van zelf vergaan, scheuren en breken.

3. Zij en gedenken anders niet
Dan om t' onderdrukken met vliet
Hem, dien Gij wilt verheffen, Heere!
Leugen behaagt hen met der daad,
Haar woord is zoet, maar 't harte kwaad
Is vol vloekens en vol onere.

4. Maar gij, mijn ziel, wil toch voortaan
Met geduld op den Heere staan;
Op Hem staat mijn hoop en betrouwen;
Hij is mijn troost en niemand el,
Mijn Heiland, Die mij bewaard wel,
Geen schand' noch leed kan mij benauwen.

5. God is mijn eer, mijn heil, mijn kracht.
Mijn toevlucht, mijn sterkte, mijn macht.
Gij volkeren wilt Hem betrouwen;
Komt en stortet toch allegaar
Voor God uwe harten eerbaar;
Op Hem alleen willen wij bouwen.

6. Maar de mensen machtig en rijk
Zijn ijdelheid allen gelijk,
Ieder van hen te feilen pleget.
Weegt ijdelheid, en ook met dien
De mensen al, zo zult gij zien
Dat ijdelheid veel zwaarder weget.

7. Op onrecht u toch niet verlaat,
Op geweld noch stelen niet staat;
Wilt aan ijdel dingen niet hangen.
Komt u 't goed toe met overvloed,
Wilt daarmee uw hart en gemoed
Geenszins laten wezen bevangen.

8. De Heer spreekt dikwijls in Zijn Woord,
Alzo ik dat hebbe gehoord,
Dat Hij allene zij almachtig.
Gij zijt Heer, vol genade zoet,
Die den mense wat recht is doet,
Naar zijnen doen, door Uw hand krachtig.

1. Mijn ziel is stil tot God mijn Heer,
van Hem verwacht ik altijd weer
mijn heil, -op Hem toch kan ik bouwen.
Ik wankel niet, want Hij staat vast;
mijn toevlucht, als het water wast,
mijn rots, mijn enige vertrouwen.

2. Hoe lang belaagt gij en hoe lang
bedreigt ge mij met ondergang,
die tot mijn onheil hebt besloten?
Wat stormt gij aan met ruw geweld?
Gij zelf zijt als een muur die helt
en haast aan stukken is gestoten.

3. Mijn haters sloten zich aaneen
met velen tegen mij alleen, -
hoe zou mijn val hun hart verheugen!
Zij zijn vol valsheid en verraad,
zij spreken heil, maar denken haat,
hun lust en leven is de leugen.

4. Wees stil, mijn ziel, tot God uw Heer,
Hij immers schenkt u altijd weer
zijn heil, -op Hem toch kunt gij bouwen.
Wankel dan niet, want Hij staat vast,
Hij is, ook als het onheil wast,
uw rots, uw enige vertrouwen.

5. Voorwaar, Hij is mijn heil, mijn rots,
mijn naam rust in de schutse Gods.
O volk, uw God laat u niet vallen.
Als gij voor Hem uw hart uitstort,
vertrouw dat gij gezegend wordt;
God is een schuilplaats voor ons allen.

6. Zet nooit uw hart op geld of goed,
zie toe dat gij geen onrecht doet,
want alle macht is snel vervlogen.
't Zij hoog of laag, 't zij arm of rijk,
gij zijt een ademtocht gelijk,
lucht, in een weegschaal afgewogen.

7. God stelde eens voor al zijn woord,
tot tweemaal toe heb ik 't gehoord, -
nu weet ik, dat Hij alle macht heeft.
Maar ook dat Gij genadig zijt,
o Here, die uw volk bevrijdt
en elk vergeldt wat hij betracht heeft.

1. Voorwaar, ik keer mij stil tot God.
Hij is mijn heil, mijn vaste rots.
Een schuilplaats wil Hij voor mij wezen.
Alleen bij Hem is hulp in nood.
Hij is mijn burcht, zijn macht is groot,
ik wankel niet, ik zal niet vrezen.

2. Hoelang nog stormt u op mij aan
om als een muur mij stuk te slaan,
een wand, die helt en dreigt te breken?
Mijn val is doel van hun beraad.
Zij vloeken in hun hart, vol haat,
ook als hun lippen zegen spreken.

3. Wees stil, mijn ziel, keer u tot God.
Voorwaar, Hij is mijn vaste rots,
van Hem blijf ik mijn heil verwachten.
Alleen bij Hem is hulp in nood,
Hij is mijn burcht, zijn macht is groot,
ik wankel niet, Hij schenkt mij krachten.

4. In God is al mijn heil, mijn eer,
mijn sterke rots is God, de Heer,
mijn schuilplaats is Hij in het lijden.
Vertrouw op Hem, o volk, in smart.
Stort voor Hem uit geheel uw hart.
God is een toevlucht t'allen tijde.

5. Voorwaar, de mensen, arm of rijk,
zijn aan een ademtocht gelijk,
als God hen in zijn schaal gaat wegen.
Stel geen vertrouwen op geweld,
op groot bezit aan goed of geld.
Op roof en onrecht rust geen zegen.

6. God sprak tot mij dit ene woord,
ik heb het meer dan eens gehoord:
van God is alle macht en sterkte.
Bij U is goedertierenheid,
want, Heer, in uw gerechtigheid
vergeldt U elk naar wat hij werkte.